Zegary biologiczne
Od lat naukowcy starają się wyjaśnić zjawisko tzw. zegarów biologicznych. Zdaniem amerykańskiego zoologa J. L. Cloudesleya-Thompsona istnieją tylko trzy możliwości tłumaczące powstawanie rytmów życiowych. Rytmy te mogą być: wyuczone, dziedziczne lub też mogą wynikać z reakcji na bodźce kosmiczne. Upraszczając problem można wyodrębnić dwa poglądy na to zjawisko. Pierwsze reprezentuje Erwin Biin-ning (1958). Według niego „zegar biologiczny” jest częścią organizmu. A więc żywe istoty mają własny wewnątrzustrojowy mechanizm mierzenia czasu, działający pod wpływem bodźców zewnętrznych, jak np. ruch Słońca, Księżyca i in. Natomiast amerykański biolog F. A. Brown jest zdania, że rytmy te są wywoływane przez wpływy kosmiczne. Jak dotąd jeszcze nie poznano czynnika, który je wywołuje, ani też przytoczone poglądy nie wyjaśniają go w sposób wystarczający. Wydaje się, iż żywy organizm może wykształcić własny rytm tylko wtedy, gdy wszystkie zewnętrzne czynniki będą współdziałać w jednakowym stopniu, tak jak w zjawisku drgania dwóch strun, które wydają właściwy dźwięk, jeżeli liczba drgań w jednostce czasu (częstotliwość) jest jednakowa.