Przygotowanie terenu
Ponieważ kostkę kładziemy na wiele lat, trzeba dokładnie wszystko zaplanować. Najpierw rysujemy szczegółowy projekt. Musimy w nim określić położenie, kształt i wymiary wszystkich nawierzchni, biorąc pod uwagę funkcje, jakie mają pełnić, i przewidywane obciążenia (piesi, lekkie samochody, ciężki sprzęt).
Zanim udamy się do składu budowlanego, obliczmy w przybliżeniu, ile kostek potrzebujemy (producenci zawsze podają liczbę sztuk na 1 m2 powierzchni).
Pracę rozpoczynamy od dokładnego wytyczenia zaprojektowanych nawierzchni za pomocą palików i mocnego sznurka. Następnie usuwamy wierzchnią warstwę ziemi. Gdy wykopy są już gotowe, a dno starannie wyrównane, układamy po obu stronach krawężniki. Musimy tak obliczyć szerokość nawierzchni, aby kostki swobodnie się mieściły i nie trzeba ich było ciąć.
Kolejna czynność to pokrycie dna wykopu warstwą drenażową grubości kilkunastu centymetrów. Na ścieżkach można zastosować drobny żwir (o średnicy 12–16 mm), a na podjazdach i parkingach – grubszy (o średnicy 12–35 mm) lub pospółkę, czyli naturalną mieszankę żwirowo-piaskową (sprzedawaną w składach budowlanych). Nawierzchnia będzie znacznie mocniejsza, gdy pospółkę zmieszamy z cementem w proporcji 3:1 (tzw. suchy beton). Jest to ważne zwłaszcza na terenach gliniastych, podmokłych, lub gdy przewidujemy duże obciążenia, np. przejazd ciężarówek.
Warstwę drenażu trzeba wyrównać grabiami i ubić tzw. zagęszczarką (takie maszyny można znaleźć w wypożyczalni sprzętu budowlanego), po czym przysypać 3-5-centymetrową warstwą piasku i ponownie ubić. Najlepszy jest piasek kopany, gdyż zawiera drobne cząsteczki ilaste, działające jak swego rodzaju lepiszcze.
Pamiętajmy, że drenaż musi mieć równą grubość, aby z czasem jednakowo osiadał.
Układanie kostki
Ostatnim etapem jest układanie kostki brukowej. Proste ścieżki i alejki lepiej kłaść od domu w kierunku furtki czy bramy, natomiast okręgi i półkola – od środka ku stronie zewnętrznej. W trakcie pracy trzeba wielokrotnie sprawdzać wszystkie wymiaiy i kąty, gdyż nawet drobny błąd uwidoczni się dopiero na końcu. Kostki kładziemy precyzyjnie obok siebie, zostawiając spoiny szerokości 2-3 mm. Niektóre typy kostki mają specjalne wałeczki dystansowe, co znacznie ułatwia pracę.
Po ułożeniu nawierzchni ponownie ubijamy ją tak, aby cała powierzchnia była idealnie równa, po czym całość posypujemy piaskiem i ostrą szczotką wmiatamy go we wszystkie szczeliny.
Wielką zaletą kostki brukowej jest to, że można ją przekładać bez niepotrzebnych strat, np. gdy będziemy chcieli poprowadzić nie planowaną wcześniej instalację podziemną. Ważne jest również to, że kostkę stosunkowo łatwo utrzymać w czystości. Wystarczy co jakiś czas wyszorować całą nawierzchnię ostrą szczotką, polewając ją wodą z dodatkiem detergentu. Będzie wyglądała jak nowa!