„Pięć lat temu posadziłem w swoim ogrodzie glicynię chińską, ale do tej pory jeszcze nie zakwitła. Bardzo ładnie się rozrasta – w ubiegłym roku przycinałam jej pędy, lecz to też nie wpłynęło na kwitnienie. Proszę o informacje na temat pielęgnacji, wymagań glebowych i nawożenia tej rośliny.”
Liście i kwiaty glicynii pojawiają się na młodych przyrostach, dlatego musimy przycinać ją dwa razy do roku. Wczesną wiosną usuwamy część zeszłorocznych najsłabszych pędów. Po kilku tygodniach roślina wypuści silniejsze odrosty i zagęści się. Dobrze jest również odgiąć główne pędy do pozycji poziomej, dzięki czemu nowe odrosty pojawiają się na ich całej długości. Pozostałe pędy skracamy po kwitnieniu od VI do VIII 1/3 długości, przycinając je nad drugim pąkiem. Corocznie trzeba usuwać również pędy wyrastające bezpośrednio z podkładki blisko szyjki korzeniowej. Gdyby pozostały na roślinie, mogłyby zdominować zaszczepioną odmianę szlachetną, co w efekcie doprowadziłoby do tego, że roślina zakwitłaby dopiero po kilkunastu latach. Jeżeli mimo cięcia roślina dalej nie kwitnie, musimy przyciąć jej korzenie. Zabieg ten wykonujemy w marcu i polega on na dość głębokim (30-40 cm) wbijaniu szpadla w odległości 1,5 do 2 m wokół krzewu. Glicynia toleruje wszystkie gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Dobrze jest zasilać ją każdego roku na wiosnę nawozem bogatym w potas. Preferuje stanowiska słoneczne i osłonięte od wiatru. Glicynia chińska jest pnączem prawoskrętnym i kwitnie na początku maja, a kwiaty osiągają 30 cm długości, natomiast glicynia kwiecista (japońska) jest pnączem lewoskrętnym, kwitnie na przełomie maja i czerwca, a kwiaty osiągają 60 cm długości.