Rdza wejmutkowo-porzeczkowa. Jest to tzw. rdza dwudomowa, co oznacza, że w swoim cyklu rozwojowym ma dwóch żywicieli. Jak sama nazwa wskazuje, jednym żywicielem jest porzeczka, a ściślej porzeczka czarna, natomiast drugim sosna wejmutka. Początkowo na porażonych igłach sosen tworzą się żółte plamy, które w pierwszym roku infekcji najczęściej pozostają niezauważone. Dopiero w następnych latach kora u nasady chorych igieł przebarwia się na żółtopomarańczowo i nabrzmiewa.
Po pewnym czasie na tych samych powierzchniach formują się charakterystyczne żółtobiałe, stosunkowo duże pęcherzyki, które po dojrzeniu pękają, rozsypując żółty pył zarodników. W efekcie silne porażone pędy, a nawet całe rośliny zamierają. Do zaleceń uzasadnionych z racji rozwoju choroby należy unikanie sadzenia porzeczek w bliskim sąsiedztwie sosen.
Tymczasem bezpośrednie zabiegi ratujące rośliny są dość drastyczne i wymagają wycinania i palenia chorych pędów. Na większych roślinach chore miejsca należy dokładnie oczyścić nożem, a ranę zasmarować białą farbą emulsyjną z dodatkiem preparatu Topsin M 500 SC lub Benazol 50 WP w stężeniu 2%.
Jak chronić sosny przed osutką
Przede wszystkim musimy zaopatrzyć rośliny w wystarczającą ilość wody oraz w razie potrzeby nawozić i to najlepiej zoptymalizowanymi nawozami wieloskładnikowymi. Ponadto w miarę możliwości powinniśmy prowadzić zwalczanie chemiczne. Z uwagi na specyficzny cykl rozwojowy grzyba, nie ma potrzeby przeprowadzania zbyt wczesnych zabiegów. Rośliny oraz, co istotne, również podłoże, na które opadły igły, należy opryskiwać od połowy lipca do października, a w ciepłe lata nawet do początku listopada co 14 dni, przemiennie następującymi fungicydami: Euparen Multi 50 WG, różnymi formami Dithane, Sarfun 500 SC, Topsin M 70 WP lub Topsin M 500 SC.