Różaneczniki i azalie do prawidłowego rozwoju potrzebują żyznego, bogatego w próchnicę podłoża o kwaśnym odczynie (pH 4,5-5,5). Ponieważ w naszych ogrodach taka gleba występuje bardzo rzadko, dobrze jest dla każdej rośliny wykopać dół głębokości ok. 50 cm i szerokości 1 m i wypełnić go mieszaniną nieodkwaszonego torfu, przekompostowanej kory sosnowej i żyznej ziemi ogrodowej lub kompostu (w proporcji objętościowej 1:1:1).
Krzewy te najlepiej przyjmują się w kwietniu, ale egzemplarze sprzedawane w pojemnikach można sadzić przez cały okres wegetacyjny. Po posadzeniu należy je podlać, a następnie ziemię przykryć ściółką, np. korą sosnową. Dzięki temu gleba latem będzie wolniej wysychać, a zimą później i płycej zamarzać.
Wiosną ziemię pod krzewami dobrze jest ściółkować, układając warstwę ściółki grubości 5-10 cm pod młodymi roślinami i 10-20-centymetrową pod rozrośniętymi okazami.
Cięcie i formowanie. Wiosną wycinamy zaschnięte i przemarznięte pędy. W tym czasie można też pobudzić młode azalie do rozkrzewienia lekko je przycinając (różanecznikom wystarczy wyłamać pąk szczytowy). Starsze krzewy, które straciły wiele dolnych liści i brzydko wyglądają, warto odmłodzić, przycinając wszystkie pędy, nawet te grube. Po skróceniu gałęzi w ciągu 4-6 tygodni z pąków śpiących wyrasta dużo młodych gałązek.
Nawożenie. Do nawożenia różaneczników i azalii najlepiej nadają się nawozy organiczne. Przed sadzeniem krzewów do podłoża lub do ściółki możemy dodać przekompostowanego obornika krowiego w ilości 2-3 kg/1 m2. Od połowy kwietnia do połowy czerwca warto nawozić krzewy co 2-3 tygodnie gnojowicą (0,5 litra na 10 litrów wody).
Jeżeli nie stosujemy nawozów organicznych, zasilmy rośliny 3 razy nawozem azotowym (najlepiej siarczanem amonu) w ilości 3-4 dag/1 m2 w końcu kwietnia, połowie maja i połowie czerwca. Godne polecenia są też specjalne wieloskładnikowe mieszanki nawozowe do roślin wrzosowatych.
Podlewanie. Różaneczniki i azalie wymagają podlewania przez cały okres wegetacji. Powinno ono być szczególnie obfite od kwietnia do lip-ca (w czasie kwitnienia), a także w końcu października i w listopadzie, aby rośliny miały duży zapas wody przed nastaniem zimy. Do podlewania najlepiej używać wody miękkiej (np. deszczówki).
Inne zabiegi. Po kwitnieniu należy wyłamać zasychające kwiatostany, aby rośliny nie traciły sił na zawiązywanie nasion. Gleby pod krzewami nie wolno przekopywać, gdyż mają one płytki system korzeniowy; można tylko delikatnie spulchnić ją motyką.
W naszym klimacie zima jest trudnym okresem dla krzewów z rodzaju Rhododendron, zwłaszcza dla różaneczników. Najniebezpieczniejsze są okresy bezśnieżne, gdy dodatkowo wieją suche i mroźne wiatry, powodujące przemarzanie i wysychanie roślin. Krzewy próbują się wówczas bronić przed utratą wody zwijając liście w rurki, aby zmniejszyć powierzchnię parowania. Ponadto w lutym i marcu słońce może poparzyć liście, co się objawia brązowymi plamami.
Na zimę warto okryć krzewy gałązkami roślin iglastych, matami ze słomy lub trzciny, grubym papierem albo włókniną.
Nowe rośliny z odkładów
Różaneczniki i azalie rosnące w ogrodzie możemy rozmnażać przez odkłady. Jest to sposób prosty, ale wymagający cierpliwości. W tym celu wiosną lub w sierpniu wykopujemy w pobliżu krzewu rowek głębokości 15-20 cm, przyginamy jedną z gałązek i wkładamy ją do rowka, a następnie przysypujemy ziemią. Dobrze jest uszkodzić korę na tej części pędu, która będzie się znajdowała pod ziemią. Odkłady ukorzeniają się zwykle po dwóch latach. Niektóre gatunki mają zdolność wytwarzania odrostów korzeniowych, które można łatwo oddzielić od roślin matecznych.